по (предл.) - трага (имн.)

— Е, попе, Иге, Милане, Тоше! Пак назад по трага откај што дојдовме.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Момчињава толку се истошени, та ни оган не ќе отворат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Мојот предлог е да одиме заедно до Ливада, та таму малку понараат ќе се договориме кој каде ќе фати.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Аскерот ни иде по трагата и бргу ќе нѐ открие.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тоа му причинуваше и извесно самозадоволство, несетено дотогаш, зашто ѝ придаваше на неговата личност неочекувана важност, но истовремено и повеќе го тревожеше, зашто беше блиску до умот дека тие нема лесно да го остават на мира, ами ќе му одат по трагите.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Тргнавме по трагите на еден комитски големец.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Ја земав пушката в раце и тргнав по трагата.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Добро, ќе тргнам по трагата и сигурно ќе го најдам зајачето.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Ја чекам лисицата, која трча право по трагата на зајачето. Еве ја, на десетина чекори од мене.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Би било погрешно, како и во случајот на секое друго сериозно дело, да се оди по трагите на можните значења, туку треба да се следи текот на самата приказна, од која се формираат тие значења, често противречни како и самата таа.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Пеперугата од тревите полетува по трагите на божилото.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Одеа така долго по трагите, но мечката ја немаше. А кога кучињата се вратија, изгубија секаква надеж.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Одеа по трагите и крвта, проучуваа колку е удрена, од која страна: лева или десна, гледаа по гранките каде што оставала крв и заклучуваа дали е смртно ранета или не.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
„Мора да се следи отисокот на зборовите, трагата нивна во каменот, оти друг начин нема, оти и ловецот по својот елен оди по трагите од нозете, по следите негови“, велеше Филозофот на нашето чудење од каде му истекна таква ука да чини умножение на таков начин, таму каде рака човечка и калем не достигаат.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И за тоа виновникот е уште жив. Арсо одамна му оди по трагите.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Па колку пати сум му одела по трага, што се вели, и под снег сум му ја барала трагата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тој прво се скочани, сосема тептисан, кога се најдоа лице в лице, а потоа на оној парталав створ му беа потребни само неколку мига за да ја спрашти во пепелници по трагата надолу.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Го бараа по градот целото тоа лето, ниеднаш не му влегоа по трага.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Му реков дека сомневањата не ми се движат по трагата на неговите опинци.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во тој миг како од мојот одговор да му зависеше спокојството.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Си мислеше тогаш Гркот дека тргна по трагите на Александар Велики и не тераа да пееме небаре нашиот чекор веќе се слуша отаде Турција и веќе ѝ се заканува на Персија и преку неа на Индија.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Впрегнати под јаремот на таа голема желба тргнавме на пат со времето и по трагите на спомените кои се дел од нашето опстојување и постоење кое, како што рекле мудрите умови, е составка од многу минато и малку сегашност... ***
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Така тие остануваат трајни приврзаници на долгата змија, на злото, водејќи ја со себе вечната битка со освојување на својата лична среќа, битка преку која убиецот талка по трагата на загубените соништа.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Ќе се фрлиш за прв пат главечки, ќе пливаш само за себе butterfly, ќе плуташ, ќе нуркаш оддалеченоста од брегот ќе ја одмеруваш по пробивот на сонцето, ако го има по работата на срцето по подноктиците перките и алгите по трагите од морските пци ќе ја унапредуваш техниката отскок на површината во последен миг неверна кон сѐ кон животот посебно: ќе палиш огин и ќе голташ жар и пепел во ждрелата на оние кои во тебе гледаат неидентифициран плод, увод во гревот зашто другите, одбраните, некаде далеку ѕемнат во истите ноќи, подоткриени јазикот го вадат од мрзеливи легални усни и скришум ги бришат своите благоглаголливи:
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Се качуваме ־. ајде, ајде, а некој зад мене гласно си зборува: - Цел живот одев по трагата на бога, вели, а бога никаде не го најдов.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)