Потоа појде кон реката. Со навиката од езеро, првин цапна неколкупати покрај брегот и си ги иструга петиците од тврдите крајбрежни камења.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Ако тргне надолу, по патот покрај брегот, набргу ќе избие на границата, а не беше особено страден по средби со властите и нивните органи, а не гаеше ни тајни копнежи за бегство по Америки; ако појдеше нагоре, над низата викендички меѓу скоквите и желките, отаде голиот рид ќе се изгубеше во фронтовските ровови од Првата светска војна, низ кои уште можеше да се сопнеш од некоја рѓосана граната или барем на закопани чаури, од пушки до топови - за што инаку требаше да си подготвен, а не вака разгаштен за летување.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Љубезност и гостољубивост Одевме полека покрај брегот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Покрај брегот со високи трски и наколку колипки, патот води по кривулестата линија што ги разграничува птиците на оние што летаат над земјата и оние што летаат над водата, сѐ до првата населба во која нашле засолниште преживеаните од војната, живуркајќи повеќе од езерото одошто од земјиштето.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Одевме покрај брегот, понекогаш до самата вода, која наместа беше плитка, а наместа пак паѓаше многу длабоко, според теренот што го покрила водата кога се правела браната.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Беа на вечерната прошетка, од нивниот хотел до влезот на населбата, сѐ покрај брегот, по патеката мештаните што ја викаа слоновска, бидејќи по неа шетаа заслужните пензионери додека за возила беше забранета.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)