помеѓу (предл.) - себе (зам.)

Старецот рамнодушно забележа дека луѓето веројатно го гледаат како тој да е човек, но тој нив ги гледа и разбира сосема поинаку.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Маргина 37 71 Тој не чувствуваше никаква, дури ни само логичка врска помеѓу себе и оние што беа останале луѓе; тие му изгледаа како суштества од друг свет, уште подалечни отколку што порано - за време на животот - би му изгледале марсовците.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Кога големите војни и стратегиите на нивните творци не ги беа скарале судбински, не им ја наложиле братоубиствената војна, како во други делови на Балканот, не ги победиле, немаше причини и во ова време на козите да не бидат уште поблиску помеѓу себе, да се почитуваат, да си сочувствуваат заедно при умирачките, да се радуваат на новите животи, да се мешаат меѓу себе, да ги слават заедно свршувачките и сите верски празници, да веруваат сите во времето на козите, во најубавото време на земјата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Жените ѝ завидуваа на Бојана и си зборуваа помеѓу себе колку ли е среќна Бојана.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Полека, како божем секое нејзино нагло движење да може да ја разлути змијата, таа го зголеми растојанието помеѓу себе и змијата и, додека сѐ уште ја гледаше, но сега на доволно безбедно растојание, јурна да трча и, спринтирајќи околу аголот на куќата, брзо влезе во кујната.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Се разбира дека јас лично за оваа моја слабост немам објаснување.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Прашањето беше колку моите размисли помеѓу себе разговараат на глас. И од кога почна да се случува тоа?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И, најважното: дали некој веќе го има забележано овој мој недостаток!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
ПАНДЕ: Големците — главните помеѓу себе не можеле да се разберат.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Владетелите на оние градови кои граничеле со вода, потплатувале бродари да ги соберат лудите, и така бродовите пловеле со несреќниците врзани на палубите, кои ако ги преживееле жедта и гладта, ако не биле покосени од ветерот и студот, биле тајно истоварувани на првото пристаниште, а ако тоа не било можно, ги исфрлале на некое ненаселено копно, или ги фрлале во вода.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Оние кои меѓу себе се сметаат за нормални отсекогаш имале потреба да постават една непреминлива граница помеѓу себе и оние кои биле прогласени за луди.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Таму каде што таа симбиоза може да се насети како далечно претчувство, таа не произлегува од формалната проткаеност на наративното со поетско и обратно, туку токму од непомирливата различност на тие два прозно-поетски света кои помеѓу себе разменуваат тајни знаци.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Да ги споредиме овие два процеса. Едни историчари и филолози тврдат оти јужните Словени уште до доаѓањето на Балканскиот Полуостров се разликувале помеѓу себе, т.е. составувале два одделни народа: Словени /Бугари и Словенци/ и Србо-Хрвати. Така тврдеа Копитар 129, Миклошич 130 и Шафарик.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тие резултати јас ги резимирав во два пункта: Македонија по Востанието е загубена за бугарската народност и Македонците ќе си ги сознаат грешките што беа причина за несреќите од воставањето, ќе се откажат од досегашната насоченост на нивното национално самосознание и ќе им отворат систематска борба на сите национални и верски пропаганди во Македонија, вклучително и на бугарската, за да можат со одделувањето на своите интереси од интересите на пропагандите да го постигнат националното обединување помеѓу себе.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
И вистина, тие колца, бидејќи помеѓу себе се најблиски, имаат некои црти на исток блиски со бугарските и на север со српските колца.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ликовите ќе комуницираат помеѓу себе со други изразни средства.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
А јас во студентското, во шатори поврзани со јажиња помеѓу себе, се малтретирав секоја вечер зашто кога ќе се занишаше еден шатор, сакаш не сакаш мораш да фатиш ритам...
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Кога децата ќе се заиграат помеѓу себе, тогаш и ние двајцата ќе можеме да се придружиме на трпезата да принесеме уште нешто, пред да ја изнесеме најголемата тава што специјално за нас ја печеа грнчарите дури во Велес.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ем слушајте вамо и вие мазлич - алари - му рекол на мезличот - еве ели јашана сторив и он јаша кадија кај сум, нели ферман сум видел, иља ваков ферман до рака не ми дошло.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Талкајќи умот и к'сметот по ќеот нивни, се погодило еднаш да се стретат: - О, о побратиме уме - му рекол к'сметот на умоот - море како се изгубивме вака толкуа време, што не сум те видел!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Во некој град отвориле муабет во некое каве неколцина чорбаџии помеѓу себе за кадијата во тој град дали зема рушвет.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Ха, арно велиш, брате - му рекле двајцата, - да ојме и веруаме оти тој ќе ни ја види оваа работа, чунки од тоа царче поитро немало на веков други чоек, според како ми кажуваше татко.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Раскажал по родои и пријатели оти ќе одел на аџил'к.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Еден ден дојдоа гуша за гуша да се фатат и да се истепаат помеѓу себе.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Откоа беа го остаиле умо и к'сметот момчето, никако не беа се здружиле двата за да се видат и да си прогоорат помеѓу себе нешто за момчето.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Правилниот распоред на книгите означуваше хармонија помеѓу себе и светот, услов повеќе да се разбере и да се сака светот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Оставаше впечаток како да се обидува да го зачува тоа што го зборува како тајна помеѓу себе и телекранот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Куќи си имаат сите тројца браќа, посатка, чакар — бакар, сѐ си имаат натокмено, токо од милос помеѓу себе не се делени.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Имаше моменти кога и куклите од излозите во градот, особно оние во недоволно осветлените делови на витрините, наеднаш ќе ми се причинеше дека разговараат помеѓу себе, или дека се движат.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Се гледа дека се однесуваш како вистински професионалец, - рече без да ја отвора устата. (Сите тие помеѓу себе се разбираа со затворени усти).
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ме сполета помислата: како ќе се чувствувавме ние, луѓето, ако се случеше на пример сите предмети да се здобијат со способноста да општат помеѓу себе?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
И сѐ беше мирно додека не припукаа двете војски помеѓу себе.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Што тие имаат заедничко помеѓу себе?
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Директорот и актерот зборува гласно помеѓу себе.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)