Не можејќи ништо да кажат, разгледаа наоколу и кога не видоа никого, помирено, полека, го продолжија патот пред војниците. Се движеа малдисано и безнадежно.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Мајка пак се најде пред граница, пред војник.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Левата рака на војникот со која ѝ ја опфатил половината, ја носела кон благите падини од каде почнувала планината.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Мајка ми седнала на седлото пред војникот а коњот во кас го пресекол полето и тоа по оние тесни селски патеки по кои и воловските двојанки многу ретко заскитуваат.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Но сега беше пред војникот на својот народ, можеби пред чедо од подалечна рода.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)