Двајцата монаси го продолжија патот и по извесно време оној другиот, не можејќи повеќе да се воздржи, му рече на првиот, „Знаеш дека не ни е дозволено да допираме жени.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Зошто ја пренесе онаа жена преку потокот?“
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Со помош на некој механизам едно перце висеше во воздухот и како што една ролна хартија, исто така со помош на механизам, поминуваше покрај него, така перцето ги правеше истите движења кои ги учев во третто одделение основно училиште при вежбите за убаво пишување. 182 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тие летото го сакаат како мајка. Прават малечки мостови преку потокот. Прават брани, воденици. Но најчесто мостови.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Некои од тие шумови, необични, непознати за неговото уво, доаѓаа од подалеку, можеби откај плевната или од преку потокот, додека едно жално квичење и гребењето на вратата беа нешто сосем јасно, блиско, разговетно.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Утрото, кога ја виде умрената овца веднаш, без негова желба му се наметна мислата да ја расчеречи овцата, да ги храни со неа кучињата, како што правеше понекогаш дедо му, но веднаш потоа таа мисла му се виде одвратна, а сега речиси и не дозволуваше да мисли на такво нешто, па ја одвлече овцата преку потокот и ја закопа длабоко во снегот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Одеше до една бука преку потокот и, потонат во снегот до стомакот, го бодеше дрвото со роговите, се чешаше од неговата рапава кора.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Со залепен фустан на нозете, јас се оддалечив, а потоа сама, по оној пат со расцутените бозје, и преку потокот што врвеше низ ситната песок, се вратив дома.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Прават малечки мостови преку потокот. Прават брани, воденици. Но најчесто мостови.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)