со (предл.) - гостин (имн.)

— Имал к'смет двапати да јаде јаребичко мевце, — и си излезе да види горе што стана со гостите.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
За да се одмориме од патот влеговме со мојот пријател во познатиот париски ресторан и кафеана „Кај двајцата Магота“ која е стара стотина години а која беше преполна со гости.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Го остави послужавникот на столчето блиску до вратата и дојде до масата прво да се поздрави со гостите.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
И станувам усвитен камен Метеор желен за Мајката Земја Со благ допир Го отворам просторот За глобално затоплување Во собата полна со гости Од жарот пишти змија
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)
Ја доѕидував, збор по збор Со ластовиците под стреата, со голиштарците Со ноќните пакувања на куферите Со прераскажаната кланица за јагниња Со високите прозорци за плачење Со промајата, со гостите, со јадењата.
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)
МАРА: (која се поздравила со гостите) Амин!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Томаица беше цело време позади бината, спремајќи и облекувајќи ги моделите заедно со Тамара, додека Исидора беше со гостите во салата.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
МАТЕЈ: Договори се ти со гостите. Ние лесно ќе се погодиме.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Сите келнери се началници. Сите се гости. И домаќините се гости со гостите.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Клаус се поздравува со гостите. Ливреисан слуга му ги претставува.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- Мајка ми направи многу убави колачиња, - вели Зоки и така го прекинува разговорот што неговите родители го започнале со гостите.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
По нивното запознавање јас никогаш не зборував со Сара за брат ми, ниту со брат ми за Сара; само чувствував колку исчекуваа да дојде среда, денот кога нашите врсници се собираа во салонот на Берта, а Зигмунд и Сара остануваа уште долго во нејзината соба, и јас останував покрај нив, како сведок на она што го премолчуваа, и кога знаевме дека собирот во салонот на Берта привршува, тој, таа и јас се качувавме на горниот спрат, се поздравувавме со гостите, го слушавме благиот прекор на Берта што не сме ги удостоиле со своето присуство. …
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сѐ поретко ја гледав Клара. Таа повеќе не доаѓаше во болницата, ретко ја посетуваше Сара, кога доаѓаше кај мене мајка ми секогаш наоѓаше некој неубав збор за неа, и таа не се чувствуваше добредојдена.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)