со (предл.) - другарка (имн.)

Немав време да се видам со другарките.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
А нашата кралица, што на работа ни правеше „штимунг“ (ете, пак германски збор), играше со другарките и марамчињата порабени со парички, весела и насмеана и преубава; нема веќе да нѐ собира пред дуќан, варејќи ни кафе секое утро.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
АНА: Браво, вујче! И ние сега, со другаркиве, една ќе викнеме.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Се спакував комплетно и отидов во Влае, да се видам со тетките и со Саше особено, оти цел месец нема да се гледаме.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Вечерта, наместо да излезам во град со другарките за последен пат пред заминувањето за Маврово, решив да бидам од кул покул.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ти си крива, ти велам јас, ти за сè крива!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Само продолжи така; кај Надежда на кафе; со другарка ми Славица одам да прошетам низ населба; со другарка ми Софија бев во „Багдад кафе“; ќе појдам до кај сестра ми... а децата нека прават што сакаат, секое на своја страна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
АНТИЦА: (мошне љубезно). Мамо, вчера утро кога се сретнав со другаркине, ме прашаа кога да дојдат кај нас на поседа со работа (Имитира некоја).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Сто вакви реферати и победата е наша, занесно продолжи татенцето, како во дует да говореа со другарката Оливера Срезоска.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Каде ќе одиш? - ме праша. - Ќе одам да си играм со другарките, ­- ѝ реков.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Видов дека мостот не е мазен каков што беше кога го обоија претходниот ден двајцата чичковци во сино, туку наместа беше рапав, како нечии раце да се лепеле по него.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Можеби при средбата со другарките на првиот училиштен ден девојчињата ќе раскажуваат за мене...
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Колкупати имам одено на изворите на Ќежевица! Уште како дете, со мајка ми, потоа како девојка, со другарките.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)