Ако терминот „пердуви“ го претворам во идиомот „се кити со пердув“ и го објаснам како фалбаџиство или купување по инерција, добивам „прекрасен“ резултат. Неточен.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
„Влези, влези зете“, го покани во собата и го седна на фотелјата подместувајќи му голема перница со пердуви под газот за да му биде помеко.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Ја мразеше целата негова гардероба, посебно сината со пердуви исполнета јакна која Дејв ја имаше со години и ја носеше зимно време кога наутро го префрлаше Ренди до училиштето.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Ги расфрлуваа отепаните птици и се смееја гласно, истркани по рацете и лицето со крв и облепени со пердуви.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)