со (предл.) - чаша (имн.)

И, гледајќи ги нив со чашите в рака и тие, со дрвените цокули, решив и му ја спраштив во слободата, та неа, кутрата, си мислев ќе ја најдам во планињето што немаат крај, во висините до под небо, во далнините и во шумите зелени и ширни, во видикот до кај што ти око гледа....
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
На масата еден работник ручаше и ме понуди со чаша пиво, за добредојде.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Јана реагираше бргу со чаша шеќерна вода.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Таа со чашата во едната рака и со цигарата во другата, уживаше во овие два омилени порока.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Но, да ве видам сите со чашите во раце. Да наздравиме за иднината.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но, дали ви се допаѓаше сцената со чашата млеко? Во чашата имаше ставено светилка.” 140 Margina #22 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Филмот беше преоптоварен со идеи.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Но кога почна пиењето и кога атмосферата стана попријатна, послободна, поразговорна: започна меѓу нив и наздравување и чукнување со чашите.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Французинот и Англичанецот молчеа, и со чашите в рака гледаа во мрежите низ кои одвреме-навреме сонцето се заплеткуваше: личеше на светлива риба што прпелка фатена.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Малиот сепак ја зеде чашата и по некое време, со чаша за вино во десната рака, дојде лично стопанот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
А, вака, сите ти се смеат! Во нашиот дел на гости да не си се појавила со чаша!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Освен тоа, веќе го бев видел папокот на Ина (таа веќе и се преслекуваше пред мене, но јас таа блискост на луѓето во циркусот не можев тогаш да ја разберам, оти тоа Ина го правеше и пред други луѓе од нивниот свет); тој папок, за жал, немаше ништо заедничко со папокот на Луција; беше некако поплиток, без сила, зарамнет на цврстиот стомак; беше тоа, како да смениш чаша на половина пиење на еден ист пијалак; како да пиеш вино со чаша за ракија.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Држеше дрвен кобел за боза со светнати жолти обрачи, ама и ибрик за вода, а околу половината и запашан тенекиен појас со чаши. Бозаа! Слатка, кајмаклија бозааа!
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Јас останав дома да чекам. Си мислам, како ќе се снајдам со чаши.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Пиеше таа сѐ, но ништо не помагаше: паѓаше со сѐ што во тој миг ќе ѝ се најдеше во рацете: слугарка со чаши, стомна, малите дечиња.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
(Куќата на Херцог. Богато наместен салон. Сара свири клавир. Гостите со чаши в раце слушаат. Сара завршува. Аплаузи. Сара приоѓа кон Стево.) СТЕВО: Браво. Прекрасно.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Миха, кој уште со тапанот се научи еднакво да удира со големата како и со малата палка, небаре си го вртеше образот на ударите од животот, го прими својот успех наполно мирно, поправо онака прибрано како што ја прими татко му неговата диплома: дури не се чести ни со чаша пиво, а не пак да стави вратоврска на крута јака и да подигне пенлива шира во лажлива здравица.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Му завидував на висулчето од жад што се клатеше меѓу нејзините гради и тоа ѝ го реков.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Каков совршен живот? Зарем не му завидуваш?“ Не му завидував.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Каков живот”, рече таа мавтајќи со чашата пред екранот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)