Totus mundus agit histrionem – магијата на младешките сништа, играрии, вилински карневали, на мангупски царчиња и шумски духови, на слаткото травеститетво, кога вљубеноста е Атлас, но атлас кој и покрај силата е незапирливо нежен, а светот на новите облици заличува на нестварниот свет од бајката, низ кој талкаме полни со духовна и физичка кондиција и приемчивост – и сега во овие исечоци, во оваа шкрта милост на сеќавањето, поттикот е еднакво жив.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Тој се хранеше со духовната храна. Но, тој глад тешко се заситуваше.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Првиот извадок е земен од прочуената ултраконзервативна хит-книга The Closing of the American Mind (1987), на сега веќе покојниот американски професор Allan Bloom.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Почнав да се хранам со духовна храна.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Другиот цитат е од книгата Пораз на мислењето (1987), чијшто автор е и кај нас познатиот француски публицист и филозоф Allan Finkielkraut.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Овие балкански писатели, кои се прославија во светот, суверено излегуваа од хоризонтите на пристрасните национални историографии, трагаа по исчезнатото османско време, кое не беше обележано како европското, со духовните, културни, уметнички и филозофски векови.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Со духовниот живот отсега ќе владее принципот на уживање.”
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)