За момент - и следејќи ја логиката на јавен собир и потребата од понепосредна „легитимизација“, но пред сѐ држејќи се до „трамбулинскиот начин на мислење“ кадешто секоја претходна мисла се одбива од претходната според принципот на трамбулина, „настојувајќи да биде во ортогонална проекција во однос на претходната мисла“ - дополнително ќе се „идентифицирам“ како уредник на списанието за ширење на децентралистичка култура (и за сурфирање по рабови), Маргина, и како човек од списанието за стрип, Лифт.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Што е тоа вистински поет, се прашува хуманистот conte e cavaliere di Gran Croce don Emanuele Tesauro (1591-1667.) во своето, денес веќе заборавено, монументално дело, со за тоа време мошне прецизниот наслов: Аристотеловскиот двоглед или идејата за остроумно пишување... објаснето според принципите на божествениот Аристотел (објавено во Џенова 1654; до 1682 осум изданија).
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Повеќе го сакам другиот начин на мислење кога секоја следна мисла се одбива од претходната, според принципот на трамбулина - се отфрла од отскочната даска.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Целиот наш образовен систем одеше и оди кон тоа да фабрикува души подобни само да слушаат, да фабрикува човечки материјал според принципот: толку е подобар колку што е полош.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)