антика (прид.) - период (имн.)

Во античкиот период, а и подоцна, во те­кот на повеќе векови, земјата ќе се најде на политичката, на воената и на културната граница помеѓу Исток и Запад, најпрвин помеѓу Римската Империја и античката грчка цивилизација, потоа во европскиот среден век, помеѓу католичка Италија и балканското православје.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Некои иконокластички теми датираат уште од античкиот период и од теолошките битки во средниот век, но Гамбони го анализира модерниот период кој започнува со невообичаено моќниот пример на Bilderstrum: Француската револуција.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Потоа надоаѓа вториот урбан бран во кој медитеранските градови донесуваат еден нов начин на живот, додека старите градови најчесто опстојуваат и понатаму, низ античкиот период.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Вандализмот насочен против уметноста може да има енигматски или често бизарен мотив, но главниот аргумент на Гамбони е дека мотивот сепак не е безначаен.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)