Со еден радикално конструктивистички гест Ататурк го укина старото писмо, коешто се пишуваше со арапски букви и беше мешавина од персиски, турски и арапски, и создаде нов службен јазик од народниот турски.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Најпрвин видов некои листови испишани на турски со арапски букви, за кои претпоставував дека се купопродажни договори, потоа потврди за заем со кирилски букви и еден куп листови, грубо подврзани, испишани исто така со кирилски букви, како и еден исечок од весник.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Се обидуваше, испотен и треперлив, достано јак за да сфати дека сето тоа е само бесконечна игра, прогаѓање во непознати простори на чие недогледно дно лежи големата тајна: арапски букви на златни плочки, зелени портрети на некој Линколн, рудари - ударници.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)