бел (прид.) - еж (имн.)

Во розовата прашина на сонцето, склопчено на запад како бел еж, наѕре: насилникот неочекувано порасна, се рашири од стебло до стебло, ја затвори врвицата пред девојката.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)