ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

И се случило Панделиј Каламарис трипати да се споулави: еднаш кога останал сам и ранет во рамо меѓу своите мртви борци (и болен водел чета темни пушкари) со кои раснел и сонувал битки; потоа кога војводата Зигас, за да не се предаде жив, фрлил запален факел во бурињата со барут и, чиниш се здружиле стотици молњи и громови, летнал на парчиња кон сонцето покриено со чад; најпосле, кога десетина жени со дребни дечиња в раце се фрлиле за одбрана на честа во водопадите на Црна Река, меѓу нив и жената на Панделиј со близначињата.

Ars poetica кога го опеваш не го спомнувај морето, туку кажи делфин кажи алга, кажи блуз или за морепловците, потонатите ’ртови јодот и струјата зборувај за солта, нуркачите, светилниците за галиите, фосилите, коралите за одронувањата, песокта, реумата за ритамот за матката за бродоломците за капаците на прозорците, кристалите и авантурите, морските болести и трговијата на свила и бело робје за капетаните последни што умираат за проститутките кои не се надеваат...

И споулавен, некако се спроврел низ трупови и урнатини до грмушки на ридишта од кои со запалени очи гледал како аскерот ги докусурува ранетите востаници и ги закитува со пламен куќите на Негуш, потоа со камшици и кундаци да ги гони низ февруарско сивило пленетите жени и деца кон пазари на бело робје.