бистар (прид.) - водичка (имн.)

СТОЈАН: Славче, де! Синот на Темковица.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Бистрата водичка како сребро се лееше низ каменот, паѓаше надолу и чудно едномерно гргореше...
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Палавиот зрачок се капеше. Од неговата светлина бистрата водичка се преливаше како растопено злато.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Од едно дрвено коритце, шуртеше бистра водичка и паѓаше во големо, долго корито, издлабено во дебел буков трупец.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
БОЖИН: Е, за нас, што работиме, е бистрава водичка, а чорбаџи Аранѓел ќе го пие виното.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)