божји (прид.) - гроб (имн.)

Вака му велеше Силјан на дуовникот и му се молеше дури со плач на очите за да го земе на Божи гроб.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Дошле на Солун и влегле во една гемија та се упатиле за на Божи гроб.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Арно ама Силјан парите не му ги земал, чунким сакал и тој да оди со него на Божи гроб.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Вечерта за касметот од Силјана дошол еден дуовник на анот, од Божи гроб, да проси милостина по вилаетот Прилепски и по други.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Се удрил со дуовникот и Силјан на пазар; вур, тут, беше ујдисале поштозашто и утрото тргнале по вилает да просат милостиње за на Божи гроб.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Оваа опасност била повод за преземање на Крстоносни походи за “ослободување” на божјиот гроб.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Никако не му даваше рака на дуовникот за да го носи Силјана со себе на Божи гроб, чунки сакаше да арчи пари за него повеќе отколку што му чинеше ругата.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)