Со очајнички напор се пробија низ наметот и излегоа на бришан простор.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Отворен, бришан простор.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Прилепени до земјата, се влечат пругоре. Излегоа на бришан простор.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Сега се гледа. Сега само продолжуваа да се гледаат, а мечката, сфаќајќи дека тој може и на тоа растојание да ја јаде, стоеше на голината, далеку од секакво засолниште на белиот бришан простор, погодена и расколебана.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Утре наутро, кога ќе дојдам во оваа канцеларија сакам од мојата десна страна да видам бришан простор.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Уште еден чекор, уште еден, но тие напори го влечеле сега во линија на зиг-заг по бришан простор и бил точно онде кај што се исправил во атакот да ѝ појде в пресрет на смртта.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Уште еден чекор, уште еден бескрајно долг чекор, и тој ќе се најде во пријателско шарско бачило, да дише меѓу ветрови испарување на овча волна и ненасито да се обновува со млако млеко, нем и тажен до денот на одмаздата.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ако ги прелетам тие пеесетина метри бришан простор, си велам, спасен сум!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Натаму беше бришан простор, ниви и поле.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Пред нас бришан простор, напред беа другарите, а одзади само еден партизан, слушнав мината како зашушка и знаев дека ќе падне близу.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)