ваков (прид.) - одговор (имн.)

Сега и Питу истрпна. Тој не очекуваше ваков одговор.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Митра ја прободе в срце ваквиот одговор.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
На тоа ни дава Декарт приближно ваков одговор: не лаже она што е дисциплинирано, јасно и прецизно.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Командирот зеде хартија и напиша ваков одговор: Драги Тале, „Волшебното самарче“ добро и здраво допатува.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Се слушна одобрување од блиските козари, се разбрани белата маса, партискиот секретар не очекуваше ваков одговор.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
- Татенцето сигурно не очекуваше ваков одговор, колку отпосле разбравме лудост бил секаков одговор, татенцето не претпочиташе неговите потчинети да имаат свој одговор.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)