валкан (прид.) - дланка (имн.)

Јани, коленичејќи, па ченгелот обеси ѓумче и почна да дува во одвај разгорените огпичиња, плука настрана, со валканата дланка, ги брише солзите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)