Како што многу подоцна увидов, црните луѓе се секогаш со прилично особини освен видените и секогаш истовремено помногубројни и помалобројни од секоја бројка до која евентуално би се дошло.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Изградив кула од зборови Со златни кровови, Со бели дворови, Изградив кула од зборови Во кулата ширни одаи Во одаи занесите мои, Од виденото и сетеното Од тајното и сокриеното: Една одаја за гревовите, Една одаја за зборовите Третата за стиховите, Во темелите стремежите и надежите, Под нив тагата и прелагата, Најдолу душата и снагата.
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)
Старинска македонска соба, видна и сино варосана.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)