Лежат мирно под сенката на високите борови.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Застана под високиот бор, под кој местото беше избришано од снегот и вејавицата се уште го немаше пополнето.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Кога излезе од кругот, дури тогаш забележа колку луѓе се исполегнати на лединката опкружена и покриена со високи борови.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Тесна, карпеста патека ги вовлече в шума со високи борови. Мирис на гнилеж и смола.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Под високите борови - земјанки. Некои покриени со шаторски крила, други со ќебиња и черги.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Под високите борови - мракот густ и непрониклив.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
И кога Фимка се доближа и скоро застана до неа, девојката подаде кон неа рака обврзана со окрвавен завој, погласно залипти и низ липтежот одвај чујно изусти: - Мајко.., мила, мајко моја... таа толку тивко прозбори што се чинеше дека ветерот некаде од далеку донесе само шумолење од глас, го удри од карпите и стеблата и го растури меѓу тревјето во лединката распослана под сенките на високите борови и само делче од него стигна до Фимка.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Пред портата, наместо мојата бела куќа, опкружена со високи борови, ме очекува сива осумкатница, со широко бетонирано плато пред неа.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Над мене се извишуваат високи борови и се чини дека го допираат небото.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
- Симнувајќи се кон реката, - продолжив јас, наидовме на една мала полјанка опколена од сите страни со високи борови.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
На периферијата на градот, опкружена со високи борови, во заборав стои некогашната италијанска двокатна болница во која спас од раните најдоа илјадници македонски и грчки момчиња и моми, борци на Демократската армија Грција.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)