Ова е основна цел на идеолошката критика: уметноста “да се постави во нов однос спрема времето, на тој начин станувајќи витален дел на нашите животи”.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Сепак, не можеме посебно да не го истакнеме фактот дека изучувањето на преведувањето, посебно од диахроничен аспект, е витален дел на литературната и културната историја.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Промоцискиот критичар, всушност, не придонесува уметноста да стане “витален дел на нашите животи”, туку нуди едно минливо чувство, едно од многуте, доволен извор на интерес во еден свет на моментни впечатоци.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)