Усвитената тепсија на сонцето се беше одлепила од магличавиот метал на ниската планина и веќе јуреше по смирените бранови на езерото, навлегувајќи преку водните трски и наросените камења на грагорната плажа во подотвореното крило на нивниот шатор.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)