волшебен (прид.) - килим (имн.)

Се распара плетивото. Од преѓата што мене ми припадна, како мој дел од наследството, си сплетов волшебен килим во три бои.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Како летал? На волшебен килим.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Толку многу ме имаше фатено страв што не можев да се концентрирам на таа мисла и јасно ми беше дека Игбал нема да успее да ме чуе преку таа негова телепатија.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Со комарец тој се борел, но бегал од зајак сив.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Одеднаш се сетив на Игбал и посакав да може од некаде да долета со својот волшебен килим, да нè качи врз него и да нè врати во куќата.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Навечер, штом ќе зајде сонцето ( а тоа во Трново малку порано се сокрива зад високите ридишта што опкружуваат) и ќе се запалат првите светилки, во бучавоста на Јантра се создава една визија, дека на дофат на раката се испружил некој град, град кој, чиниш плива во воздухот на некој волшебен килим, град од приказните.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)