Синтагмата acutezza recondita (скриена остроумност) се претвора во волшебна формула на тогашниот маниризам, обележувајќи ги и дворските "манири" и занаетчиството и модата. (...) Треба, значи, да се прикаже одреден тип на човек и да се анализираат разнородните "културни документи", наоѓајќи сличности и со сегашноста.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)