Тие брзо и лесно се вратија на својот вообичаен дијалог на интелектуалци во медитативна фаза и чија преокупација, во овие времиња кога радикалните идеи заживуваа и се ширеа по светот како троскот, загрозувајќи го спокојството на целиот свет, расправаа надолго и нашироко за тоа што би можело да се стори кога би се сторило.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Откако Камилски ги изнесе лексичките примери и семантичките осцилации на зборот во неколкуте балкански јазици, следеше вообичаениот дијалог, за да се дојде до конечниот заклучок за зборот и неговото место во замислената листа на опасните турцизми.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)