врховен (прид.) - господар (имн.)

Овие два става, од кои првиот воспоставува хиерархиски однос во кој ИЈ ја игра улогата на феудалец- врховен господар барајќи безусловна лојалност од преведувачот, а вториот воспоставува хиерархиски однос во кој преведувачот е ослободен од било каква одговорност кон инфериорната култура на ИЈ од текстот, коегзистираат паралелно со зацврстувањето на колонијалниот империјализам во деветнаесеттиот век.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Сите главни работи ги имав препуштено на судбината, именувајќи ја нејзе, се разбира во самоодбрана, за мој врховен господар.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)