Оваа латинска изрека ми остана во сеќавање уште од гимназиските клупи.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Се разбира дека тоа не е сѐ. Социјализмот во мојата претстава почнува некаде од некои газиени ламби, со право на одвај четири тетратки во годината во гимназиските клупи и со многу транспаренти и пароли против студот; со први куси панталони од излитено вејничко ќебе што ќе ги облечеш одвај на твојата шеснаесетта година за да прошеташ низ полето што сѐ уште потсетуваше како да е „во војнички цокули обуено...“
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Прекрасно, сине, книгата Духот на законите, во 1734 година, близу сто и повеќе години, ќе ги оживее своите значења за нашата генерација со Мустафа Кемал на чело, првин во гимназиските клупи во Воената гимназија во Битола во 1900 година, а потоа и во Анкара пред прогласувањето на нашата Република Турција...
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Беше инспиративен водител на сите училишни приредби, а во гимназиските клупи главен организатор.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)