Се разбира, за него сите учители и побудните и заможни граѓани претставувале опасност за Царството: првите како главни раководители на револуционерното движење, а вторите ги сметал за материјална потпора на истото.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
При градењето пак на храмот Соломонов, секакви ајљази сакале да ги дознаат тајните и без труд и без знаење да стигнат до мајсторската титула и го убиле Хирам, една не само чиста душа, туку и најголем уметник, главен раководител на работите на изградбата.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)