Повторно го имав тоа чудно чувство дека зборува слично на оние “замаглени” книги што брат ми ги обожува и кога ќе го прашам да ми објасни што се раскажува во нив, оти слабо разбирам, тој ми вели: - Што глупаво девојче си бе, Брезо, немаш шанса!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Јас сум глупаво девојче, коза... Многу ми е тешко што не се поздравивме. Чувај ја планината... Чувај се и сам...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Ех, Бреза, Бреза, - си реков, - што глупаво девојче си ти, ништо не разбираш. - решив да не ѝ објаснувам.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Се чини дека од ништо не се плаши, само што понекогаш забележувам дека би сакала да си поигра и со кукли и со јаже со другите глупави девојчиња, ама не признава, за да не ја избркаме од бандата.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)