голем (прид.) - име (имн.)

А ако не кажете, тогаш ние по книгата ќе му клајме едно многу убаво и славно име, големо име што ќе се гордеете...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Стои тој во сенката на големото име на својот народ, знае: полека мелат божјите воденици, побавно штрака штичката над левакот, полека се истура плодот врз каменот, и знае тој дека при ова се вели: дајте да запееме за поголеми нешта, да ѝ запееме на семенката, на 'ртулецот да им запееме, на она кое нè продолжува да му запееме зашто тоа ги содржи сите облици низ кои ние, нивното потомство минуваме.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Да не да ѝ додаваа нови стебла на гората, да не му додаваа нови ѕвезди на небото?
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Туку големиот господар Абдул Меџид, да му е големо името и славата вечна, даде право и на мухамедани и на други да имаат имот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Големо име имаме, татко, ќе ни го земат!‘ Со грижа на лицата свои ме погледнавте сите, чекајќи од мене да ви кажам што да сторите.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Мислам дека луѓето во нашава Македонија задолжени за промоција на големи имиња во уметноста не сакаат со понудениот избор да бидат само поинакви од другите, од нивните претходници, на пример.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Всушност, талентирани или не, големите имиња на Холивуд, колекционерите на „Оскари”, за што друго да ги сметаме освен за едноставни изведувачи гледајќи ги како, според последната комерцијална мода, преминуваат од библиски филм на психолошки вестерн, од воена треска на комедија за развод? Margina #21 [1995] | okno.mk 15 Во што се состои нивната работа?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Макар што на Македонците им е доволно само раздобјето Од Александар Трети Македонски до Цезар Македонците не го фермаат многу многу Некој си Калигула таму и особено неговиот коњ Кај го давале Македонците Букефал За некаков дртав коњ на Калигула Спроти императорот и коњот велеа Македонците Никој не велеше спроти императорот и аеродромот Што е знак дека Македонците сепак беа свесни Дека никогаш нема да имаат аеродром спроти Александар Велики Ама напатени од многу посегања врз минатото и иднината Си велеа поарно мало аеродромче со големо име Ем големо ем наше си велеа Македонците Отколку голем аеродром со туѓо име што се пишува на латиница
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Камено доба, Бронзено доба, Железно доба; од сега па натаму сите нив ги стопуваме во едно заедничко под едно големо име, додека сме оделе по земјата и додека сме ги слушале птиците наутро и плачеле незлобиво.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)