Рабинот му беше учител и кога ќе се наведнеше над него со зажарените очи и моќната сиво-бела рабинска брада што погледната оздола, личеше на градоносен облак, Цви Корец се чувствуваше мал и безначаен како да се отворила Книгата и тој да стои пред самиот реб Моше спуштен од Синајската гора или пред Јаков, таткото на Израилот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Беше уверен дека од ова послушно дете ќе излезе важен човек. Последен пат го виде својот учител пред девет години, кога се врати во Жешов да побара благослов од родителите за новата висока позиција што му беше понудена меѓу поголем број кандидати, да биде главен рабин на Солун, Вториот Ерусалим.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Во кафеаната , зад џамлакот градоносен облак од зборови; и скршени надежи, и дамла од пцости, што горчлив потсмев расонуваат!
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)