громогласен (прид.) - смеа (имн.)

Ејми јас не сум зајц! ки го поткренеше гласот, а старецот ќе му дадеше слобода на својата громогласна смеа Ха ха ха!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
И пак ќе нѐ зафати незапирлива, громогласна смеа. Ќе ни се искинат образите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но знаеше наеднаш да се чуе и громогласна смеа од истата маса.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)