Марија се колебаше. Почувствува дека е поткупена од таа детска насмевка во неговите очи.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Слатката детска насмевка, ги потиснува сите темни дамки, сите мигови што носат чувство на немир, во крошната ја оставам нејзината прегратка, за мирно да спие, со слатки сништа, чедо мое...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
А ти наеднаш ги отвораш очите и со онаа твоја детска насмевка велиш дека ти не си јагнето што му ја мати на волкот водата од поточето бидејќи си пиел подолу од него, а водата не се качувала угоре и дека не даваш да бидеш изеден. Умното сине на мајка.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Не е коњ за да му ги гледам забите – и ме погледна со нејзината детска насмевка.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Нежни чекори од другата страна на сонот, додека ѕвона одекнуваат од камбаните за новото раѓање на љубовта.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
- Не знам кој би можел да ти помогне? – реков. – Разборитоста не ми е подобрата страна.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Ново утро и лет на ластовица, чист воздух во градиве, слика на страмежлива и нежна детска насмевка, нов живот во топла прегратка.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)