детски (прид.) - начин (имн.)

Мангупот стана мангуп и пол, а јас пропушив цигари, со обука на Црвот од класот, за на детски начин им покажам на сите, ете, колку боли.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Веројатно единствениот уметник познат токму по својот интерес за детска уметност, Жан Дибифе (Jean Dubuffet) тежнееше кон „потполно непосредна и директна проекција на психичките феномени сместени во длабочините на личноста”.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Знаеш колку долго чекав да ги слушнам? - се радуваше таа на некој чуден детски начин, а во идниот момент ми ја затвори устата со нејзината. Ме бакна!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
При крајот на неговиот живот детскиот начин на цртање стана репрезент на детскиот ум и мисловен процес, кој сè повеќе навлегувал во неговата свест, а истовремено стана главен фактор на неговото отуѓување од останатиот свет.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
И потоа: размислувајќи на темата - детска љубов, или љубов на детски начин, не можев а да не ја спомнам оваа преубава книга што на поетски начин, на другарски начин, малку тажно, повеќе шеговито, ја обработува првата детска љубов.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)