Во таков случај детското одбивање на храна парадоксално треба да биде сфатено како начин на којшто субјектот се пресметува со сопствената желба во поглед на мајчинската љубов.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Мајчинската љубов ја ограничува детски желба така што детското одбивање на таа љубов во форма на одбивање храна претставува единствен начин тоа да ја одржи својата желба во движење.