А сепак, она најсилното, она највпечатливото, она што докрај го растрепери детското срце, остана да трае, да ги премостува сите порои на времето што нанесуваат заборав.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Можете да си ги претставите детските срца во тој проклет час.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Со доаѓањето на есента сивило се вселува во нивните детски срца.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
А нашите детски срца од сите четири страни беа полни со соништа, бликаа.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Во нашите детски срца немаше место за неа.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Со доаѓањето на есента сивило се вселува во нивните детски срца.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Сите тие часови со сета своја бесмисленост, со сета своја глупост, како отров дејствуваа врз нашите детски срца.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)