Интервју со Жак Дерида разговарал: Франсоа Евалд Некоја “лудост” мора да бдее над мислата 4Да го замислиме вашиот иден биограф.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Натера е добар збор. Постепено нешто те натерува да напишеш роман.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
За сите нив, по нив, остануваа само добри зборови.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Последен кој молеше на Молитвена Вода, беше Атанас Дамчески, петто по ред од шесте деца на Ѓорета Дамчески и трет по ред од четирите негови синови.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
- За да владее подобро - се оѕва Аргир, кој барем од кога го познава Мита, никогаш за никого добар збор не рекол.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Иако, како и другите од тајфата, немаше ни еден добар збор за Аргира, сеќаваше дека нешто посилно од него го сврзува со тој секогаш наежен, стар човек, за кого што сите говореа: - Намќор, ни на живо се смее, ни на мртво плаче!
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
И навистина никој не памети да го видел или чул Аргира, да пофали некого или да каже барем еден добар збор по свршената работа.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Но добрите зборови ќе ги задржиме, ние ќе ги отстраниме лошите!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
За човека човек е, за сите добар збор умее да пронајде.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Не знам што сè велеше попот во тој свој говор, ама чинам дека срцето ми имаше чуство дека добри зборови слушам.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Митко Кривашија, кој како да имаше грижа на совеста што тој поминал само со нешто принудна работа во Преспа, па авторот, како дел од прикаската за Едо Бранов од Битола, му го раскажа и ова: „Јас немам добри зборови за Сврделот“, рече Митко, „иако тој и сестра му се сржта на моите младешки години, во времето додека уште летав со перо праз, како што се вели...
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Не штедеше Лествичникот добри зборови за Филозофот ни во скрипториумот, ни пред советот на умните, ни пред логотетот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
А. ПАВЛОВНА: Ви благодарам за добриот збор, драги Осип Михеевич.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
7. ДОБРИТЕ ЗБОРОВИ ОТВОРААТ ЗЛАТНА ВРАТА - сите, ко риби на суво, си раздвижуваме усти, но која ли врата денес, уште и да е златна, добар збор ја отвора, а не клучовни мустри...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Притоа во онаа моја последна реченица посебно бев нагласил дека спомнатиот наш разумен предок всушност уште тогаш се заложил да се отфрли неконтролираната моќ и да ѝ се пријде на вистината со добриот збор, со учество на секој поединец во создавањето на таа питома разумност.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ете, и тоа е наша задача, реков, да ја негуваме таа питома разумност...
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Токму кога Пелагија можеше да остане без работа, малку може и поради некој добар збор на Мице Биџов, а најмногу веројатно поради нејзината настојчивост дека има соодветно искуство од прилепскиот тутунов комбинат, таа беше примена на работа во скопскиот тутунов комбинат.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Добар збор. Добар наслов за...мојата нова книга. DD ПТ: Што би кажале за вашиот процес на трансформација од комерцијален уметник во вистински. DD ЕВ: Јас сѐ уште сум комерцијален уметник.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)