Харман (Harman) и неговите соработници успеаја врз основа на сопствените истражувања на психоделиците (ЛСД, мескалин, псилоцибин, канабис и други), да ја откријат нивната способност да го олеснат решавањето на проблеми по пат на влијание врз “илуминационата фаза”, којашто многу теории за креативниот процес ја земаат како клучна во дистинктивна смисла, за време на решавање на сложени и долготрајни операции.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)