Тој чека погоден момент да се ослободи и да стане меинстрим во државната политика.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Бучниот усташки циркус и онака живее од идеолошката дотација на државната политика.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Како процеси, границите се мултидимензионални и претставуваат инструменти на државната политика.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Види Helene Pellerin, “Borders, migration and economic integration: towards a new political economy of borders” in Global Surveillance and Policing: Borders, Security, Identity, ed. Elia Zureik and Mark. B. Salter (Cullompton: Willan, 2005), 54. 33 постојано се обновува и е сè понесигурна заради новите ограничувања“.36 Дури и во антрополошкиот модел на границата, не смееме да заборавиме дека клучната улога во моделот ја игра државната политика и владините агенти (визата, пасошот и службениците за емиграција, полицијата и разузнавачките служби).
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Во Арентовиот „агонистички“ модел на јавниот простор, фокусот е ставен врз моралните и политичките елити кои ја покажуваат својата големина во рамките на еден исклучително конкурентен простор.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Од друга страна, Хабермас јавната сфера не ја гледа агонистички како простор за конкуренција/натпревар меѓу политичката елита; Хабермас има подемократско гледање на јавноста како сфера каде што оние врз кои влијае државната политика може да придонесат за нејзино формулирање, преку „слободен и неограничен дијалог меѓу разумни поединци“.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)