Можеби ќе извади некој од другите прстени, не баш со зелениот камен, но секако таа ќе се снајде и секако мојот ќе биде најубавиот.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Од таквото чувство, може да се спаси, само ако на тоа празно место стави друг прстен.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Најубав е од сите што ги продаваа на сите охридски тезги, а не пак од оние на прстите на мајка ми.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)