Понекогаш можеби и го фрла скришно.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Како што влегувавме во улицата под куќата наша, така веќе чувме гласови на други фамилии што доаѓаа од таа страна и исто така одеа в црква.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
(Патешествијата на Кривошееви и на многу други фамилии раселени од огништата во Грција до болка се раскажани во романите на Ташко Георгиевски... во Плочата на животот е објавено и писмото што дедо ми Борис од Ташкент и го пишувал на баба ми кога таа со неговите три сина живеела во Гаково).
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
„Јас не се мажам од интерес. Ни во името на ова ни некоја друга фамилија.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)