Овде беше, повеќе отколку во кој било европски дел, присутно тврдењето за вавилонското проклетство.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Историјата на европскиот дел од човештвото станува безумна кога опонентите, “класицисти” и “маниристи” подеднакво почнуваат да се дехуманизираат и десакрализираат. (...) Маниризмот е магична, па и мистична игра со метафората, со сликата.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Кога се најде на студии во Цариград во Галата, на европскиот дел покрај турски се зборуваше и француски, грчки, ерменски и јудеошпански.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Тие два “пра-гестови” на човештвото се во меѓусебна “опозиција”, но повремено почнуваат да зборуваат со истиот јазик на насилство.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Меѓу своите пријатели имаше и сефарди од кои за прв пат го слушна јудеошпанскиот, кој по големиот расцут во Османската Империја беше во залез, во времето на револуцијата на Мустафа Кемал Ататурк, кога беше силен притисокот на турскиот монолингвизам.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)