ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Како би се однесувале доколку некој истрајно би ви докажувал дека е светот рамна плоча, од којашто можеме да паднеме?

Една од неговите постојани мисли која му се вртеше во главата и која на Татко постојано му ја кажуваше во различни варијанти беше дека секоја европска цивилизација во својата суштина била заснована врз свирепост, злосторства, варварство.

Немоќта Европа да им се спротивстави на османските војски, дури и да го прифати победничкиот повик на Скендербег, да го охрабри, да му помогне во критичните и пресудни моменти, долго време ќе одекнува трагично во свеста на повеќе генерации, ќе ги разбранува европските духови, ќе предизвика сомнение во немоќта да се бранат достојно вредностите на европската цивилизација.

Од друга страна на интелектуално апологетски нивоа, нашата, македонска историја на уметност (особено на новиот век - од ренесанса до денес) е толку сиромашна,особено во оние неколку векови во кои е профилирана европската цивилизација (периодите на ренесанса, барок, класицизам и реализам) што помислив - би требало нешто од тие празнини и да се пополни.

Се чини дека за дел од стручната јавност нешто слично тврдат претставниците на “пара” и “алтер” вредностите.

Размислуваше колку тоа имаше длабоки корени уште во најстарите европски цивилизации, само тогаш под други имиња, но со иста суштина на отуѓената душа на човекот, во сите човекови меандри на патот на опстанокот.

Но, дали тоа поглавје од историјата на европската цивилизација е сосема зад нас и дали сосема сме okno.mk | Margina #32-33 [1996] 80 го надминале?

Веројатно ова беше заради тоа што Жари исто така, во кралот Иби каде е претставено пропаѓањето на европската цивилизација, често го користи „студенилото” како слика на пропаѓањето: Иби, на пример, забележува, „Толку е студено, што ти пукаат коските”.