Првата карта ми беше слика, извлеков уште една слика - дваесет.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Просто гледам како одговорот што го наоѓам ги руши сите филозовски системи наназад како бескрајна низа од карти: една карта урива друга и така со ред наназад.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Со трепетни прсти земав уште една карта - четворка - значи, сум стокмил дваесет и четири.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
На ред бев јас. Дланките ми се испотија.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)