V Сајм беше исчезнал. Дојде едно утро, а тој не се појави на работа: неколкумина непромислени го прокоментираа неговото отсуство.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
А за Евелин случајно разбраав. Едно утро штотуку сакав да влезам во дневната соба кога го чув нималку пријатниот глас на госпоѓа Изабел.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Некаде по Божиќ, едно утро, некои три или четири часа пред да осамне, додека се грееме крај огништето, внедоапица дома ни дојде дедо Геро Војвода.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Облечена во бело, како во прошетка низ библијата, Едно утро таа забележа: Затворени прозорците на дуќанот, Изгорени хризантемите во нејзината саксија.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Едно утро Бојан замина. Старецот го испрати со насолзени очи.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
За бенките, пак, да не зборувам. Секој ден откривам сѐ нови и нови бенки на моето лице и тело.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Едно утро, само што станав, уште недоволно расонета, прво што видов во огледалото беше една грозна мозолка испакната на носот.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Едно утро, кога дојдовме во Фектори, вратата од темната комора во која Били претстојуваше полни две години за прв пат беше отворена.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Едно утро видов дека Цецилија ги има отворено ширум прозорците – беше едно од оние ретки утра во тоа лето кога дуваше ветре - и завесите излегуваа надвор, како бели крилја се пружаа кон улицата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Влегов во зградата, се качив на спратот, заѕвонив на вратата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Започна големото исчекување. – Попис, попис, попис! – се огласи едно утро низ Козар маало, низ градот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)