единствен (прид.) - звук (имн.)

Таа беше одушевена по повод таа преселба.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Борхес и Марија и се преселија во тој извонреден стан, но само три дена пред неговата смрт.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Водата што се слеваше беше единствениот звук кој ја попречуваше длабоката и древна тишина на тој крај.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Пајаците по ќошињата на нејзините празни соби вредно ги плетеа своите мрежи.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Ми рече дека токму треба да потпише уговор за изнајмување на еден стан во таа зграда. живееја во оној удобен хотел откако се дојдени во женева, речиси шест месеци порано, и брзаа да се преселат на некое место кое повеќе ќе личи на дом.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ноќта беше мирна и единствените звуци доаѓаа од нејзините нови станари.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)