единствен (прид.) - израз (имн.)

Од овој аспект погледнато, поезијата, се чини, е единствен израз низ кој се остварува сегашноста, сеедно што е таа, пред сè, израз не на стварноста, туку на - илузијата.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)