единствен (прид.) - мисла (имн.)

Беа мобилизирани и двајца асистенти, коишто веднаш ја напуштија клиниката, одушевени, трогнати, со една единствена мисла - да се снајдат, бидејќи секој сметаше дека војната ќе трае четиринаесет дена, „одмаздничка молња на казнената експедиција”.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Дел од заработката оделуваат, ставаат на штедна книшка, со единствена мисла да ја употребат во својот крај за градење или купување стан, алат, но и да се вратат со збогатено стручно искуство.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Но, на Веселина и на Ацо секој ден им бил исполнет со единствената мисла: од заработката да одделуваат што повеќе настрана, во штедната книшка.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тие паднаа во молк во кој можеа да си ја слушнат мислата, единствената мисла што им ја гризеше совеста исто како што црвот ја гризе срцевината на јаболкото.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
И, колку повеќе слуша плачење и редење, толку повеќе чувствува дека треба да рече збор, да допре нечија рака со единствена мисла дека ќе ја олесни и својата и туѓата болка.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Крстовица забави чекор во кој Кузе забележа страв. Ликуваше кога гледаше такви.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Крсто, стопанот нејзин, повеќе навреден отколку желен да спечалува, млада ја остави со единствениот син и замина за Америка.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Го заобиколи трњакот и влезе во питомината на која до пред една недела, изгледа, не беше ожнеана пченицата.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Само уште три дена... Само уште три дена... Уште три дена - ми се врткаше една единствена мисла, додека лежев уште нерасонет, загледан во календарот на ѕидот спроти креветот.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)